Periferik Sinir Tümörleri ( Schwannoma)

Nörinom  (schwannom,nörilemoma), Nörofibrom, Nörofibromatozis (von Recklinghausen)

 

Neoplastik Olmayan lezyonlar

Travmatik Nöroma, Morton Nöroması

Malign Tümörler

Malign  Schwannom

 

 

 

 

NÖRİNOM  ( NÖRİLEMOMA ,SCHWANNOM )

 

Soliter ,iyi huylu ve yavaş büyüyen tümörlerdir. Periferik sinir tümörü aktif  Schwann hücrelerinin proliferasyonu ile ortaya çıkar. Her yaşta görülebilir ancak adult yaşlarda (20-50) daha sıktır. Nörinom tipik olarak soliter ve enkapsüledir, Ekstremitede fleksör yüzleri sever ve peroneal ve ulnar sinir sıklıkla tutulur. Genelde nörolojik defisit ve ağrı yapmaz ve kitlenin farkedilmesi ilk bulgu olabilir. Periferik sinirde görüldüğünde keskin bir ağrıya neden olabilir. Tümör sinirlerde eksantrik olarak yerleşir. MR da T1 de adele  ile aynı intansitede ,T2 de çevredeki yağ dokulara göre daha yoğun intansitede bir yumuşak doku kitlesi olarak değerlendirilir. Longitudinal kesitlerde kitle içine giren ve çıkan sinir ayırt edilebilir. Makroskobik olarak iyi kapsüle, solit, düzgün sınırlı ve beyazımsı renktedir. Nörinomlar benign lezyonlardır, cerrahi olarak çıkarılması yeterlidir ve malign dönüşüm  nadiren görülür.

 

 

 

 

 

SOLİTER NÖROFİBROM   VE MULTİPL NÖROFİBROMATOZİS

 

Soliter nörofibrom, periferik sinir tümörlerinin en sık görülen tümörüdür. Nörofibromların çoğu tek lezyon şeklindedir. Makroskobik olarak yumuşak jelatinöz,homojen ,gri-beyaz görünümlü tümörlerdir. Nörofibromda nörinoma göre daha fazla kollejen dokusu vardır. Nörofibromda fibroz bir kapsül bulunmaz. Mikroskopide değişik oranda Schwann hücreleri, perinöral hücreler ve fibroblastlar vardır. Tedavide öncelikle biyopsi yapılması uygun olur. Fibröz kapsül olmaması ve santral olarak yerleşmesi nedeniyle sinirden ayrılması zordur . Bu nedenle nörofibromun tam çıkarılması nörinoma göre daha yüksektir.  Nörofibromlar schwannomaya göre az da olsa maligniteye eğilim gösterir.

 

 

MORTON NÖROMA

Ayakta distal metarsal bölgede gelişen interdijital nöroma veya Morton nöroması olarak

 

bilinir. En sık orta –ileri yaşlı kadınlarda ve dördüncü metatars başında görülür. Etiyolojide aşırı metarsal hareket ve uygun olmayan ayakkabı neden olabilmektedir. Klinik muayenede ağrı palpasyon ile şiddetlenir. Konservatif ve cerrahi tedaviler  uygulanabilir.